woensdag 30 december 2015

De beste romans van 2015 (die ik niet gelezen heb)


De laatste drie jaar maak ik lijstjes. Vooral voor mezelf, om in kaart te brengen wat ik gelezen heb en zelfs wat ik niet gelezen heb, romans waarvan ik vind dat ik die gelezen zou moeten hebben. Die lijstjes vind je hier: 201420132012. Uit het lijstje van 2012 heb ik intussen acht boeken gelezen, uit die van 2013 en 2014 elk vier.

Ik heb het niet geteld, maar voor mijn gevoel heb ik dit jaar niet zoveel gelezen. Te weinig ruimte in mijn agenda en in mijn hoofd. Daardoor heb ik voor dit lijstje een ruime keus. Ik heb de volgende tien gekozen:

1. Annelies Verbeke, Dertig dagen
2. Connie Palmen, Jij zegt het
3. A.F.Th. van der Heijden, De ochtendgave
4. Jamal Ouariachi, Een honger
5. P.F. Thomése, De onderwaterzwemmer
6. Yves Petri, Liefde bij wijze van spreken
7. Hagar Peeters, Malva
8. Bert Natter, Goldberg
9. Stefan Brijs, Maan en zon
10. Stephan Enter, Compassie

Er moesten dus veel boeken/schrijvers afvallen. Saskia de Coster bijvoorbeeld (Wat wij alleen horen) en M.M. Schoenmakers, De wolkenridder. Het boek van Thomas Verbogt zal ik wellicht ook nog gaan lezen.

Natuurlijk is dit lijstje speculatief. Ik moet afgaan op het oordeel van anderen en soms van een enkeling, en op wat ik van de schrijver al gelezen heb.

Van Verbeke las ik tot nu toe maar één boek en ik vind het wel weer tijd voor een volgend boek. Bovendien hoor ik veel goeds over dit boek.

Palmen lees ik bijna nooit meteen; bij Lucifer duurde het ook een jaar voordat ik eraan begon en toch vond ik het goed. Het onderwerp van Jij zegt het haalt me niet meteen over, maar Palmen zal er best een goed boek over geschreven hebben.

Van der Heijden is ook zo'n auteur. De Canaponiboeken las ik kort na elkaar, De sandwich, Het leven uit een dag, Asbestemming en Weerborstels las ik meteen na het uitkomen, en Advocaat van de hanen ook, geloof ik. Daarna pas las ik De slag om de Blauwbrug, Vallende ouders en De gevarendriehoek. Verder ben ik een heel stel boeken achter, maar Tonio las ik wel.

Ouariachi's werk heb ik tot nu toe aan me voorbij laten gaan, maar ik vind dat ik nu wel bij zijn oeuvre moet aanpikken.

Thomése behoort tot onze grote schrijvers. Hij heeft een breed oeuvre, met boeken in soorten en maten. Ik wil nog steeds Wladiwostok! een keer gaan lezen. Ik schreef over: Het bamischandaal en Greatest hits. Zuidland las ik meteen toen het uitkwam, later las ik nog Schaduwkind en J. Kessels the novel.

Petri's werk ken ik, net als dat van Ouariachi, ook niet. Ook De maagd Marino heb ik niet gelezen, moet ik tot mijn schande bekennen. Het wordt tijd dat een beetje goed te maken.

Hagar Peeters ken ik als dichteres. Over Wasdom heb ik geschreven en ik heb ook andere bundels van haar gelezen, evenals haar boek over Gerrit de Stotteraar. Ik heb alle vertrouwen in Malva.

Van Natter vond ik Hoe staat het met de liefde (recensie hier) niet zo denderend, maar Goldberg lijkt me ambitieuzer en ik wil het wel een kans geven. Mijn  boekhandelaar vond het goed en dat is ook een argument.

Van Brijs las ik Arend, Twee levens en De engelenmaker. Vooral dat laatste boek vond ik schitterend. Maar ik heb ook erg genoten van sommige van Brijs' stukken over vergeten schrijvers. Post voor mevrouw Bromley stond op mijn te-lezen-lijstje, maar het is er nooit van gekomen. Over Maan en zon hoorde ik een interview bij de NTR Academie. Daarna heb ik het boek meteen gekocht, ook omdat mij niets over het onderwerp bekend was. Binnenkort meer over dit boek.

Enter heb ik ooit geïnterviewd voor publiek. Het was een aangenaam gesprek. Ik heb zo'n beetje alles van Enter gelezen en dat wil ik zo houden. Hier schreef ik kort over Grip. Ik heb het ook in het Nederlands Dagblad gerecenseerd.

Ongetwijfeld heb ik belangwekkende romans over het hoofd gezien. Ja, ik heb me beperkt tot Nederlands werk; dat is bewust gedaan. Ik had nog Vonne van der Meer, L.H. Wiener, Kees van Kooten of Leon de Winter kunnen noemen. Er zullen er meer zijn en er zullen altijd meer boeken zijn die je wilt lezen dan boeken die je kunt lezen. Dat is vervelend, maar het is niet anders.



















Naschrift: dezelfde dag nog en ik realiseer me dat K. Schippers (Niet verder vertellen) niet in het lijstje is opgenomen. Stomstomstom. Schippers is altijd het lezen waard. Voor deze gelegenheid voer ik punt 3,5 in.

Hier een lijstje met de beste beeldromans/strips van het afgelopen jaar en hier een lijst van de beste romans die ik wel gelezen heb.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten